Till The Day The Face of Earth Becomes The Face of Love

Till the day the face of earth becomes the face of love


Life was without love and it was in pieces.
I found you in the dignity of faith.
I loved you in the beauty of a fight.
That fight did not end yet, still going on
and it will go on
till the day the face of earth becomes the face of love.


“Love”, said all the gurus of life
is to appreciate the beauties with passion.
and to fight for the sake of that beauty.
Here, almond flowers on your face,
Soil and spring smile through your hair.
Are you the one whom I love as a fight?
or are you the one who is the beauty of that fight?


I found you in the dignity of faith.
I loved you in the beauty of a fight.
They chopped our arms a thousand times.
A thousand times they broke us.
But again we are in flowers, we are in fruits
A thousand times they choked the time with the fear.
A thousand times they killed us.
But again we are in birth, we are in happiness
That fight did not end, still going on
and it will go on
till the day the face of earth becomes the face of love.


Since we crossed the first rivers,
the feet of the water became our feet
our hands, hands of stones and soil
We used to multiply in the mornings which were thirsty for rain.
We used to climb your towers with ceremonies.
We used to sing songs from the same lands
with the same voice, with the same heart.
We were the ones giving the violet to the mountains.
Our youth was not yet looted like this in those times ...

Neither the sadness comes with the deaths like sunsets
nor the happiness comes with the births like sunrise
Aey, nature, in one hand you create the gravediggers
in other hand, midwives rushing around
Our call is only for you
Yes, we are living your beauty
It did not end, the fight is going on
and it will go on
till the day the face of earth becomes the face of love!


Palaces, dynasties collapse
The blood will be quitened one day.
Cruelties end
Violets open up on us
Lilacs start smiling
What will leave behind from these days are
those who sail to tomorrow
and those who fight for tomorrow...


Poems will emerge in maturity again.
Emotions will rain again with full of passion.
And heart
At the most unreachable peak of metaphores
Aey, those who claim everything is over.
Those who swallow the intimidation on the table of fear
Neither the flowers resisting in the wilderness
nor the hatred getting bigger in the cities
said farewell yet.
That fight did not end
and it will go on
till the day the face of earth becomes the face of love

Adnan Yücel
Translated by Ali Riza Arican / 24 July 2010

---------------------------------------------------------------------------------------------
Şiirin aslı burada:


Yeryüzü Aşkın Yüzü Oluncaya Dek

aşksız ve paramparçaydı yaşam
bir inancın yüceliğinde buldum seni
bir kavganın güzelliğinde sevdim.
bitmedi daha sürüyor o kavga
ve sürecek
yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!


aşk demişti yaşamın bütün ustaları
aşk ile sevmek bir güzelliği
ve dövüşebilmek o güzellik uğruna.
işte yüzünde badem çiçekleri
saçlarında gülen toprak ve ilkbahar.
sen misin seni sevdiğim o kavga,
sen o kavganın güzelliği misin yoksa...


bir inancın yüceliğinde buldum seni
bir kavganın güzelliğinde sevdim.
bin kez budadılar körpe dallarımızı
bin kez kırdılar.
yine çiçekteyiz işte yine meyvedeyiz
bin kez korkuya boğdular zamanı
bin kez ölümlediler
yine doğumdayız işte, yine sevinçteyiz.
bitmedi daha sürüyor o kavga
ve sürecek
yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!


geçtiğimiz o ilk nehirlerden beri
suyun ayakları olmuştur ayaklarımız
ellerimiz, taşın ve toprağın elleri.
yağmura susamış sabahlarda çoğalırdık
törenlerle dikilirdik burçlarınıza.
türküler söylerdik hep aynı telden
aynı sesten, aynı yürekten
dağlara biz verirdik morluğunu,
henüz böyle yağmalanmamıştı gençliğimiz...


ne gün batışı ölümlerin üzüncüne
ne tan atışı doğumların sevincine
ey bir elinde mezarcılar yaratan,
bir elinde ebeler koşturan doğa
bu seslenişimiz yalnızca sana
yaşamasına yaşıyoruz ya güzelliğini
bitmedi daha sürüyor o kavga
ve sürecek
yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!


saraylar saltanatlar çöker
kan susar birgün
zulüm biter.
menekşelerde açılır üstümüzde
leylaklarda güler.
bugünlerden geriye,
bir yarına gidenler kalır
bir de yarınlar için direnenler...


şiirler doğacak kıvamda yine
duygular yeniden yağacak kıvamda.
ve yürek,
imgelerin en ulaşılmaz doruğunda.
ey herşey bitti diyenler
korkunun sofrasında yılgınlık yiyenler.
ne kırlarda direnen çiçekler
ne kentlerde devleşen öfkeler
henüz elveda demediler.
bitmedi daha sürüyor o kavga
ve sürecek
yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!


Adnan Yücel